Een spannende dag!
Niet gemakkelijk om een “fotoreportage-video” te maken tijdens het bezoek van abdij van Clairvaux, wil het eerste wat we ontdekten het maken van aantekeningen, het is de strikte regels voor de ontvangst van onder bezoekers in kip een voor het formeel verbod nemen van foto’s. Waarom zei verbod? “Dit zijn veiligheidsmaatregelen, madame” kreeg ik te horen.
Waarom ik bezocht Clairvaux?
Ik moet eerlijk zijn, wanneer het lopen in juni 2015 werd mijn aandacht getrokken door slogans op festiviteiten van Clairvaux onder de pakkende titel ‘Clairvaux Abbey viert 900 jaar “, ” 2015 Clairvaux ” of ” Clairvaux Cisterciënzer avontuur ” Dacht ik meteen: ” Wel, Clairvaux, is niet een gevangenis? “Internet is hier tot elf vragen beantwoorden u, keerde ik naar de zoom toe in ik heb geleerd dat abdij gesticht door Bernard van Clairvaux 900 jaar geleden werd inderdaad van de gevangenis er 200 jaar geworden. Die veertig jaar lang het centraal gesloten was ingestort in een gemoderniseerde industrie, dat Clairvaux nog steeds eigendom van de staat het ministerie van Justitie naakt werd een plaats in het ministerie van Cultuur, streven zware ondernam harde renovatie van abdij. De meeste foto getoond ter gelegenheid van zei jubileum is a mooie kamer met geribde gewelven verrassende zuiverheid, vergat ik zeker van gevangenis kant.
Waarom ben ik gisteren? vanuit trekker sterven zoom ertoe bracht om uit te gaan in ontdek zelf de dingen streven ik had toen, begin juli, in de krant Lightyear Oosten verscheen comic zomer “De Abdij van Clairvaux Lichaam in Ziel. Van geschiedenis tot fictie. “Al vroeg hij naar voren komt uit deze strip, hoe donker het is gedrukt op papier van krant, een sfeer van mysterie. Ik begon lezen u, pagina na pagina elke dag te wachten op de volgende pagina. Ik snel gebonden aan Bernard van de monnik van 25, streven van de onevenredige taak van het transformeren van een paar hectare bos in weilanden in een klooster in tijden waarin alles was veel harder, meer fysieke werd gegeven, Maar wanneer van mensen vor liefde van God in staat waren de grootste dwaasheden. En dit is vooral aan de nagedachtenis van Bernard van Clairvaux en zijn voetstappen in de plaatsen hij betrad herstellen in waar hij zijn abdij gebouwd, dat ik me vandaag te vinden op Hostellerie des Dames van Abbey, waar rondleidingen vertrekken.
Clairvaux Abdij van Gevangenis ?
Maar hier ben ik voor aan andere werkelijkheid. Niet alleen foto’s, in de loop, zijn verboden maar ook vroeg om een ID verlaten je me uit te schakelen mijn laptop. Daarnaast worden bezoeken gedaan in groepen, geteld in verteld, onder leiding van gids van een Renaissance Vereniging van Abdij van Clairvaux, moet ik het beginnen van wachten op mijn groep. Wachten bezoek ik, ik kreeg u horen bij de receptie, van de tentoonstelling ‘gevangenis in Clairvaux “boven Gevonden. Wat ik doe om toegang is gratis. Dacht ik dat ik draaide uit mijn gedachten “Clairvaux Gevangenis.” Maar dan Twee houten kruis gesneden door gevangenen, steen gebonden zet ijzeren bal aan het einde een van keten, herinner me te bestellen … Dus Clairvaux? Abdij van Gevangenis?
Begint op zijn beurt, zijn we van een badge voorzien elanden voldaan een getal van 1 tot 40 gids ons voor een item een rekening voordat machtiging van start. We gaan naar de gevangenis meteen kleine kinderen in kapel, prachtig gerestaureerd set sterven als een tentoonstelling zal dienen. “In 1858 voor bevolking plant is gesloten van 2700 gevangenen, inclusief 555 kinderen werken, hetzij in workshops in de boerderij kolonie” ik zal meer lezen jullie later. We lenen aan het item een loopbrug eind van sterven staat een oude wachttoren. Dan komen we in prachtig van gerestaureerde samen wing convers wat in die uit de dateert twaalfde eeuw. Ah! Gisteren hebben we zijn dan in de abdij! Het is prachtig! Woorden schieten tekort me. Zoals we komen naar buiten om de grote achttiende eeuwse-klooster, is dat nog niet in het hersteld bijeenbrengen van alle gevangenis stigmata. Welke schade! Het was een tijd om te creëren ministerie van cultuur! De stenen van abdij gesloopt werden gebruikt om in de tussenvloeren kluizen van het klooster waarvan van openingen geblokkeerd zijn metalen leuningen ontmoet u creëren.
We bezoeken. Slaapzalen zonder water, geen verwarming, geen elektriciteit, mannen kan dat was stonk om te regeren in dit waarlangs gangen ontlasting van de nacht ging voorstellen. Boven, kip kooien rond raster banken langs een bende, streven vroege jaren 1970: “must … hard” van het bezoek. Een streven waarschijnlijk vertrekt iedere bezoeker een onuitwisbaar gevoel, iemand streven in mij ontwaakt van onderdrukking gevoeld in veel meer andere plaatsen waar het is verschrikkelijk, Dachau in de afgelopen meer Phnom Penh marteling centrum. Natuurlijk, ik heb niet bezocht ons Clairvaux centraal activiteit, het was er achter het raam van refter van monniken, ook ontmoette prachtig gerestaureerd moderne wachttorens in gewapende bewakers. Nauwelijks ben ik het recht me verleend om het heimelijk controleren u.
In Bernard in al dit?
Dat lijden in deze plaatsen. Muren van houden ze in de lucht van het dat zij verleden terugkeren naar degenen streven bereid echo’s van te luisteren. Keek ik voor het geluid van voetstappen Bernard van. Ik dacht aan al streven monniken streven het leven seculiere verzaakt Bernard volgen om te leven te om hun in volledige steengoed, een leven in de teruggetrokken abdij van Clairvaux van oudsten als ze waren velen. Van tijden zijn veranderd, maar ik denk dat Bernard nooit zijn abdij, streven schreef links: “Als je toevallig mannen regeren je, dwingen je, gestraft, maar ontmoette veel liefde in liefdadigheid hebben voor hun eeuwige zaligheid, uit angst dat als je het vlees u sparen, zielen omkomen.
“Begrijpen, alsjeblieft, dat ik zei bezoek ons hebben genoten. Het is verrassend ontroerend in door dan bedoel ik van iedereen sterven mij lezen: Ik moet Clairvaux bezoeken omdat 900 jaar geschiedenis is nog steeds samen leven in de toekomst Clairvaux werd al in opkomst.
